ลักษมี พรหม รัก นิ รัน ด ร์: ความสัมพันธ์ของเหล่านักเขียนและนักดนตรี
การสร้างสรรค์หรือทำงานศิลปะภายใต้แรงบันดาลใจมักไม่ได้เกิดขึ้นจากบุคคลเดียวเสียอย่างเดียว ผู้คนรอบตัวและองค์กรต่างๆในยุคปัจจุบันมักมีกลุ่มของนักเขียนและนักดนตรีที่นิยมทำงานร่วมกันเพื่อสร้างสรรค์งานศิลปะที่สอดคล้องกัน ในบทความนี้จะมาพูดถึงความสัมพันธ์ของเหล่านักเขียนและนักดนตรีระหว่าง “ลักษมี พรหม” กับ “นิ รัน ด ร์”เพื่อให้เข้าใจว่าการรวมกลุ่มของศิลปินทั้งสองสาขานี้สามารถสร้างสรรค์ผลงานที่ยอดเยี่ยมยอดนิยมได้อย่างไร
ลักษมี พรหม เป็นนักเขียนชื่อดังของไทยที่มีผลงานใหญ่โตเป็นกระแสเสียงสั่นได้ทั่วโลก ผลงานของเธอได้ถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษและนำเสนอในหลายประเทศบนโลกหมุนเวียน ลักษมี พรหม เกิดในปี พ.ศ. 2514 นักเขียนเธอมีผลงานสำคัญได้แก่ นิยาย .ความรักของยังไม่มา (ยังไม่มา: เธอเป็นเธอ รักของฉัน), ยามรัก (พยางค์), รักในสิ่งมีชีวิต (สผี), แม่เป็นเทวดา, และฟังก์ชันในโทรศัพท์ขุมทรัพย์ โดยมีบทบาทในการกำกับมุสลิมเบอร์ เผยแพร่ในปี พ.ศ. 2544 บทความนี้จะให้ลักษมี พรหม เป็นตัวอย่างของนักเขียนที่มีความสัมพันธ์กับนักดนตรีระดับโลก
นอกจากการเป็นนักเขียนที่มีผลงานสำคัญแล้วลักษมี พรหม ยังเป็นผู้สร้างเวทีเสียงเพลงไทยมากมายซึ่งได้รับความนิยมในวงการดนตรีไทย คอนเสิร์ตเพลงที่เธอเรียกว่า Rhythm of the Night นับเป็นงานแสดงเพลงที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ในงานนี้เธอเล่นดนตรีร่วมกับนักดนตรีของชาวต่างชาติ เช่น MCL, Murray Hockridge, John R. Williams และ Gerald Toto ซึ่งเป็นต้น
นอกจากนั้นยังมีนักดนตรีไทยอีกมากมายที่ทำงานร่วมกับลักษมี พรหม เช่นวง Brass Quintet, มิตรทองเบอร์นี่, วงห้าคนอำนวยความสนุก และวงศิลปิน ฯลฯ ได้ร่วมกันสร้างเวทีเสียงเพลงไทยที่รวมเพลงฮิตจากต่างประเทศและผสมผสานกับศิลปะไทยได้อย่างลงตัว จึงทำให้มีความสัมพันธ์ของเหล่านักเขียนและนักดนตรีมีการรวมกลุ่มสร้างสรรค์ผลงานมากขึ้น และส่งผลให้ผู้รักวงการดนตรีไทยตื่นเต้นและรอคอยผลงานของเหล่านักเขียนและนักดนตรีที่สร้างสรรค์ขึ้นมาร่วมกัน
อีกศิลปะหนึ่งที่มีความสัมพันธ์กับการทำงานของนักเขียนคือนักดนตรี นักดนตรีที่มีความสัมพันธ์กับการเขียนเพลงจะมีอิทธิพลมากต่อการสร้างสรรค์และจัดการโน้ตดนตรี ส่วนนักเขียนเองก็เป็นผู้ประกอบการที่ช่วยกำหนดทิศทางและความสัมพันธ์ของเพลง นักประพันธ์กระทำหน้าที่จัดหาข้อคิดและจัดเรียงบทให้เกิดเป็นเนื้อเพลง เหมือนกับการเขียนเรื่องราวในนิยาย นักประพันธ์ใช้คำและได้ร้อยเรียงตามลำดับเหมือนกับนักเขียนที่ใช้โน้ตดนตรีในการสร้างเพลง ช่วยให้มีความสมดุลในเนื้อเพลงและเนื้อหาที่จะถูกสื่อต่อประชาชน
นักดนตรีที่เที่ยวบินมาทำงานในประเทศไทยมักจะหานักเขียนในไทยมาช่วยในการจัดทำหรือเพิ่มเนื้อเพลง เพื่อให้เสียงสดใสและสง่างามมากขึ้น ข้อสังเกตที่น่าสนใจคือศิลปินดนตรีชื่อดังมักมีความสัมพันธ์กับชื่อนักเขียนมากกว่านักดนตรีที่ยังไม่มีชื่อเสียง อย่างเช่น ยูนุก้อน เป็นศิลปินเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ใช้เนื้อเพลงภาษาอังกฤษและมีความสนใจในหัวข้อเพลงเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม ดนตรีของเธอมีลักษณะการรวมเสียงของเครื่องดนตรีพื้นเมืองไทย ทำให้ติดอันดับแรกของผลงานดนตรีของศิลปินไทยที่ขึ้นกับแพลตฟอร์ม Spotify และได้ยินประสบการณ์ในการทำงานร่วมกับนักเขียนที่เธอพบเจอผ่านการเล่นดนตรีในการอบรมและชิงรางวัลบนเวที
ความสัมพันธ์ของเหล่านักเขียนและนักดนตรีมีผลกระทบต่อการสร้างสรรค์ผลงานในสาขาของนักเขียนและนักดนตรี การรวมกลุ่มสร้างสรรค์ในวงการดนตรีไทยนั้นต้องการความช่วยเหลือจากงบประมาณที่มีจำกัดมาก ซึ่งไม่สามารถใช้ในการลงทุนในรูปแบบการสร้างบ้านเพลงที่มีคุณภาพได้ การรวมกลุ่มของศิลปินและนักดนตรีแบบนี้จึงสามารถช่วยลดต้นทุนในการสร้างเพลงเพื่อเพิ่มสถานะสำหรับศิลปินและนักดนตรีได้ ในขณะเดียวกัน ผู้ได้รับผลกระทบจากการรวมกลุ่มนั้นก็คงไม่น้อย เนื่องจากต้องให้ความสนใจและแบ่งเวลากระจายกันในการสร้างผลงานร่วมกัน ซึ่งในบางครั้งอาจเป็นเรื่องที่ลำบากอย่างมาก
สรุปว่า ความสัมพันธ์ของเหล่านักเขียนและนักดนตรีเป็นสิ่งที่จำเป็นและหลีกหนีไม่ได้โดยเฉพาะในยุคปัจจุบันที่การสร้างสรรค์อย่างสร้างสรรค์ของศิลปินต้องการความท้าทายในการทำงานร่วมกันโดยคนข้างเคียงต้องศึกษาและเข้าใจศิลปะของกันและกันให้มากที่สุด มีจุดแตกต่างกันแต่ละศิลปินทำให้มีผลงานที่แตกต่างกันไป ด้วยความสามารถสร้างสรรค์และความกล้าได้ลุกขึ้นมาหาชนะและหาทางที่จะออกมาเป็นไกด์ไลน์ที่ใช้ประโยชน์สูงสุดสำหรับผู้รักศิลปะทุกคนในยุคนี้ขึ้นมา
