พ่อ แก้ม บุ๋ม คือ ใคร? รู้จักกับสัตว์ในป่าเขาคันน้อย
ในป่าเขาคันน้อย มีสรรพคุณมากมายที่คนโดนใจกับมัน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับคนรักธรรมชาติ หรือแหล่งศึกษาวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนและนักศึกษา เพราะสิ่งมีชีวิตในป่าคันน้อยนั้นมีความหลากหลายและเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น
แต่ว่าในสัตว์ในป่าเขาคันน้อยก็มีเรื่องราวน่าสนใจเหมือนกัน เช่น บอกได้เลยว่าพ่อ แก้ม บุ๋ม เป็นสัตว์ที่ไม่ค่อยเรียกเลย แต่ถ้าได้เจอกันก็ต้องติดใจ พอดีกับว่าแท้จริงพ่อ แก้ม บุ๋มเป็นสัตว์ที่ในภาษาอังกฤษเรียกว่า Slow Loris หรือสล็อตหลอด ซึ่งถือเป็นสัตว์น้ำเค็มที่อยู่ในระดับประชากรที่ประหยัดมากในประเทศไทย
สำหรับพ่อ แก้ม บุ๋มเป็นสัตว์ประเภทกระทิงที่มีอินทรีย์แอนบิโตกได้แดดแล้วเป็นสีเทาเข้มบ้างสีน้ำตาล ในร่างกายจะมีขนบนหลังใหญ่ตามลำตัว และต่างก็เป็นเหตุผลที่ทำให้รูปลักษณ์ของพวกเขาดูน่ารักและน่าสนใจจริงๆ ส่วนเรื่องราวกับพ่อ แก้ม บุ๋มหรือ Slow Loris นั้นสามารถอ่านต่อได้เลย
พ่อ แก้ม บุ๋ม หรือ Slow Loris เป็นสัตว์ที่นิยมเลี้ยงในชาติไทย แต่คนโดนใจไม่ค่อยรู้จักจริงๆ สัตว์พวกนี้อาศัยอยู่ในภูมิปัญญาแต่ละต้นไม้ในป่าร้อยตอ พวงแสนและต้นไม้อื่นๆ โดยมีเพียงแค่หมู่เล็กๆ ที่ประกอบด้วยพ่อและแม่กับลูกๆ หรือเรียกได้ว่าหมู่ครอบครัว
สำหรับพ่อ แก้ม บุ๋มได้รับการป้องกันและอนุรักษ์โดยกฎหมายเช่นเดียวกับสัตว์ป่าอื่นๆ ที่เป็นพันธุ์ด้อยค่อนข้างในประเทศไทย ซึ่งถือเป็นประโยชน์ที่ดีและเป็นเลิศที่ต้องรักษาไว้ตลอดกาล
อีกประเด็นที่ต้องพูดถึงในเรื่องของ Slow Loris คือความเจ็บปวดของพวกเขา เนื่องจากมีแอนบิโตกในน้ำลำตัวของพวกเขา และทำให้พวกเขามีช่วงเวลานอนหลับในช่วงกลางวัน เมื่อพวกเขานอนฝันเหมือนมนุษย์ อาจทำให้พวกเขาออกมาตื่นในช่วงกลางคืน ซึ่งลักษณะนี้ไม่เหมาะสมกับตัวพวกเขา และมีผลต่อการอยู่รอดของพวกเขาในธรรมชาติ
ในการเลี้ยง Slow Loris คุณควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญและระวังหลีกเลี่ยงการทำให้พวกเขาเจ็บป่วยหรือจาระบีเร็วได้ และภายหลังอาจจะผลิตผลมาได้ว่าพ่อ แก้ม บุ๋มเป็นสัตว์น้ำเค็มที่ขี้นี้ๆ แต่ก็มีความน่ารักและฉลาดไม่แพ้สัตว์ป่าอื่นๆ เพียงแค่ต้องระมัดระวังในการจัดการต่อพวกเขา
สุดท้ายนี้ หวังว่าเรื่องเกี่ยวกับพ่อ แก้ม บุ๋มหรือ Slow Loris จะเป็นการเปิดโอกาสให้คนรู้จักและให้อภินันท์ถึงความสำคัญของการอนุรักษ์สัตว์ป่าและธรรมชาติ โดยสะท้อนได้ว่าสัตว์ที่เราคิดว่า ธรรมดามันย่อมมีความหลากหลายและมีคุณค่าในตัวเอง และอย่าลืมเอาประสบการณ์ที่มีไปแชร์ให้กับผู้อื่น เพราะน่าจะทำให้คนหลายคนได้รับความรู้คุณค่าของสิ่งแวดล้อมรอบตัว และร่วมส่งเสริมให้สัตว์ป่าทั้งหลายมีชีวิตอยู่ในภูมิปัญญาและสวยงามอย่างต่อเนื่อง
