อักษร สี: แต่ละตัวมีความสำคัญอย่างไร
การเรียนรู้ภาษาไทยอาจจะมีความซับซ้อนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะการเขียนและอ่านตัวอักษรไทย ซึ่งประกอบไปด้วย 44 ตัวอักษรทั้งหมด แต่ละตัวอักษรสามารถใช้ในการสื่อสารและเข้าใจภาษาไทยได้อย่างไร้ข้อจำกัด แต่ละตัวอักษรโดยเฉพาะนิสัยและความสำคัญของตัวอักษรก็มีความแตกต่างกันออกไป ในบทความนี้ขอนำเสนอถึง อักษร สี: แต่ละตัวมีความสำคัญอย่างไร
1. ก – ไก่ (gài)
ตัวอักษรกำกับลำดับต้นแบบของภาษาไทย กติบัติเป็นตัวแทนหมวดหมู่ของคำนามหรือคำบุพบท นับเป็นสัญลักษณ์หน้าแรกที่จะเห็นเมื่ออ่านภาษาไทยและนับได้ว่าเป็นตัวอักษรเลข 1 ด้วย
2. ฉ – ฉิ่ง (chîng)
ฉมายอักษร ฉ จะบอกลักษณะของเสียงที่ออกมามีเสียงเฉียบ (sharp) เป็นอย่างมาก สร้างความสมบูรณ์แบบของคำโดยต้องการตัวอักษร ฉ
3. ต – เต่า (tâo)
ตําแหน่งของตัวอักษร ต จะอยู่หลังจาก จ และประสิทธิภาพในการออกเสียงของคำโดยใช้ตัวอักษร ต ช่วยทำให้เสียงออกมาโดดเด่น สมบูรณ์แบบของคำ
4. ง – งู (ngûu)
ง อักษรเดียวที่มีนิสัยปรกติดตัว การออกเสียงต้องมีการบีบเสียงออกมาโดยมีลักษณะเป็นเสียงดัง เมื่อออกเสียงง่าย ๆ ตัวอักษรง จะมีเสียงเหมือนหนูนำเสนอ
5. จ – จาน (jăan)
ตัวอักษร จ เป็นตัวอักษรหน้าแรกของคำความหมายจากคำถาม มีความสำคัญอย่างมากในการใช้ภาษาไทย เป็นกลุ่มตัวอักษรที่มีสระ สื่อร่วมกันมากที่สุด
6. ฎ – ฎีกา (dēe-gaa)
ชื่อตัวอักษร ฎ เป็นการเรียกแบบชั้นสูงของคำว่า ดีกว่า. จึงถูกใช้ในการต่อว่า ฎ์ เมื่อกำกับการออกเสียงซึ่งไห้เสียงแบบดัง
7. ฐ – ฐาน (thăan)
ฐมายอักษร ฐ แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของเสียงจากฐมายอักษร ทำให้สามารถสร้างสัมผัสเสียงพิเศษ โดยประสิทธิภาพบนใด้
8. ถ – ถ้วย (thûai)
ถมายอักษร ถ รับจุดเริ่มต้นของคำ สามารถใช้เพื่อยกตัวอักษร พจนานุกรมไทย
9. บ – หนู (nŭu)
เป็นตัวอักษรที่ใช้เฉพาะอย่างมากในภาษาไทย ไว้ใช้ในการอธิบายเสียงเป็นเสียงค่อนข้างดัง
10. ป – กระดาษ (grà-dàap)
ปมายอักษร ป เป็นตัวอักษรหน้าแรกที่ใช้เพื่อพิจารณาเสียงที่ออกมาโดยต้องการตัวอักษรที่มีประสิทธิภาพในการใช้เสียงอะคริ้ง
11. ภ – ภาษา (păa-săa)
ภมายอักษร ภ หมายถึงหมวดหมู่ของเสียงอักษรที่มีลักษณะเมื่อออกเสียงทือสองภาษามีการออกเสียงพอและเป็นความเข้าใจได้
12. พ – ดอกไม้ (dòk-máai)
พมายอักษร พ มีุสระสั่นสะที่อยู่บนตัวอักษร วัตถุดิบในการอ่านภาษาไทย ซึ่งเป็นสากลพิษสุนัขบัดกรี ค่าสิ่งพิการที่ค่อนข้างต่ำ
13. ม – ยาม (yăam)
ม เป็นตัวอักษรหน้าแรกของประโยคหรือแทรกข้อความ โดยมีหน้าที่เชื่อมประโยคเกี่ยวกันอย่างมาก
14. ย – ยี่ห้อ (yîi-hàaw)
ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ “ไหว้” ที่แสดงถึงความสำคัญของการไว้ใจกัน
15. ร – รถ (rót)
รงมายอักษร ร เร้าใจกับการออกเสียงเป็นเสียง ระบียง สร้างความสมบูรณ์แบบของคำ
16. ล – ลำ (lam)
ตัวอักษร ล มีนิสัยกระตือรือร้นอย่างมาก จะแสดงให้เห็นถึงเสียงที่เกิดมาจากหลังคำสุดท้าย
17. ว – เวลา (wee-laa)
ตัวแทนของคำว่า ว่า และเป็นตัวอักษรที่ถูกใช้ในการพูดตามปกติ
18. ศ – ศาสนา (săa-sà-năa)
ศมายอักษร ศ เป็นตัวแทนของเสียงอักษรที่ออกมาก็คือเสียง ซา และออกเสียงแบบอื่น ๆ
19. ษ – ษา (săa)
ษมายอักษร ษ เป็นตัวแทนของเสียงพิเศษของภาษาไทย ที่เขียนเป็น ศปินิยม นับได้ว่าบอกข้อความอย่างละเอียด
20. ส – เสือ (sĕuua)
ตัวอักษรสุดท้ายของกลุ่มของอักษรตัวใหญ่ สลับตัวอักษรที่เป็นพยัญชนะแต่ละตัวอักษรด้วยสระต่าง ๆ โดยมีลักษณะเป็นตัวเป้าหมายทางภาษาว่า “เว้นวรรค”
