ญาติที่เรารักนั้นเป็นคนที่มีความสำคัญในชีวิตของเรา ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ลูกหลาน พี่น้อง หรือเพื่อนสนิท การสูญเสียญาติที่เรารักเป็นสิ่งที่หนึ่งที่เราไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ การสูญเสียญาติเป็นสิ่งที่หนักใจ แต่เราต้องรับรู้ว่าเสียงน้ำตาละลายไปเท่าที่เรามีความจำเป็นต้องดูแลที่จะไม่ปกปิดอารมณ์และฟื้นฟูความเจ็บปวดใจให้กับเราเอง
การดูแลความเจ็บปวดใจในชีวิตประจำวันเกี่ยวกับการรับรู้และเปิดกว้างใจเราเองเพื่อที่จะเอาชนะความสูญเสียที่เราเจ็บปวดอยู่ในตอนนั้น สิ่งที่สำคัญคือการรับรู้ความเป็นจริงของสิ่งที่เราเสียไปและการเรียนรู้ที่จะให้ความสำคัญกับสิ่งที่เรายังมีอยู่ในชีวิตของเรา การยอมรับสิ่งที่เราเสียไปคือการรับรู้ความเป็นจริง แต่การเปิดกว้างใจของเราเองให้เป็นพื้นที่แห่งการเรียนรู้และการเติบโต
การรับรู้ถึงอารมณ์ของเรา
การรับรู้ถึงอารมณ์ของเราเป็นอย่างสำคัญในทุกช่วงของชีวิตของเรา แม้ว่าบางคนอาจเลี้ยงอารมณ์หรือเทรียมตนโดยไม่ต้องการหยุดพักกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นหลังจากการสูญเสียญาติ แต่ความจริงคือผู้คนจำเป็นต้องรับรู้สภาวะที่แตกต่างมากของอารมณ์ในช่วงฟ้าผ่า การโอนย้ายสติให้เข้ากับความเจ็บปวดในขณะนั้นอาจช่วยให้เราเข้าใจถึงสภาวะที่เกิดขึ้นผ่านการรับรู้ของอารมณ์ นอกจากนี้การรับรู้ถึงอารมณ์ของเรายังช่วยให้เราค้นพบว่าอารมณ์ของเราเปลี่ยนไปอย่างไรตามช่วงสติของเรา
การกำเนินชีวิตต่อไป
การกำเนินชีวิตต่อไปเป็นสิ่งที่มุ่งหวังอย่างมากในช่วงที่เราเจ็บปวดใจจากการสูญเสียญาติ เป้าหมายของเราคือการเติบโตและพัฒนาจากประสบการณ์ที่เราได้มี ไม่ใช่การเลี้ยงเสียงน้ำตาอยู่ในอดีต แม้ว่าการโดนยิ้มแย้มamp;amp;gt;จะช่วยเราที่จะสามารถผ่อนคลายความเจ็บปวดได้ แต่การไม่มีแผนการเพื่อการเติบโตอาจทำให้เราหลุดออกจากช่วงเวลาที่เหมาะสมในการรับรู้เพื่อให้แล่นไปต่อไป
การยอมรับสิ่งที่เราเสียไป
การยอมรับสิ่งที่เราเสียไปเป็นสิ่งที่แนะนำให้ทำ เพราะการยอมรับคือการรับรู้สิ่งที่เราขาดไปและการที่เราไม่อารมณ์เสียต่อปวดใจที่เราเจ็บปวด การยอมรับสิ่งที่เราเสียไปให้ได้จะเป็นความสำคัญสำหรับความเป็นจริงของชีวิต
การจัดการกับความเจ็บปวดใจ
การจัดการกับความเจ็บปวดใจสามารถทำได้โดยการสนับสนุนอารมณ์และสะดวกสบายของพวกเราเอง เพื่อที่จะเรียนรู้และพัฒนาจากประสบการณ์ที่เศร้าหมองนั้นโดยหลากหลายตัวเลือก สิ่งที่สำคัญที่สุดในการจัดการกับความเจ็บปวดใจคือให้ตัวเองโอกาสที่จะหายจากความทุกข์ในช่วงการเจ็บปวดด้วยความเข้าใจที่เกี่ยวกับสิ่งที่เราเสียไปและเทคนิคที่เหมาะสมที่สุดในการรับรู้และเติบโตกับประสบการณ์
การฝึกตนเพื่อเติบโตและพัฒนา
สุดท้าย การฝึกตนเพื่อเติบโตและพัฒนาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการมองเห็นช่วงเวลาที่มีข้อจำกัดด้านพื้นฐานในชีวิตเรา การศึกษาต่อการเข้าใจถึงสิ่งที่เราเสียไปและจำได้อย่างแม่นยำถึงสิ่งที่เรายังมีอยู่เป็นสิ่งที่จะช่วยให้เราประสบความสำเร็จและพัฒนาในอนาคต
สรุป
การสูญเสียญาติเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องผ่าน การรับรู้ถึงอารมณ์ของเราและการเปิดความเป็นจริงของพวกเราสามารถช่วยให้เราเอาชนะความเจ็บปวดในชีวิตของเราได้อย่างมีประสิทธิภาพ การกำเนินชีวิตต่อไปเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาและเติบโต การยอมรับสิ่งที่เราเสียไปเป็นสิ่งที่เหมาะสม การจัดการกับความเจ็บปวดใจที่เราเจ็บปวดด้วยการฝึกตนเพื่อเติบโตและพัฒนาเป็นอิทธิพลสำคัญในการดูแลความเจ็บปวดใจในชีวิตประจำวันของเรา
